Mechanizmy formowania się par część 2

Ptaki te zimują w stadach. W początkach lutego samce zakładają terytoria. Na takim terytorium samica zaczyna odwiedzać samca zwabiona jego śpiewem i żółtym upierzeniem na piersiach. W trakcie odwiedzin samica atakuje samca. Samiec nie odpowiada walką na ataki samicy rozpoznając jej płeć po odmiennym upierzeniu. Po pewnym czasie samica uspokaja się i oboje pozostają na terytorium samca, razem noszą materiał gniazdowy. Czasem u samicy pojawiają się wtedy elementy męskiego zachowania seksualnego zachowanie to następnie zanika i ptaki żyją zgodnie przez kilka tygodni. Właściwa budowa gniazd i zachowanie kopulacyjne pojawia się dopiero w maju. Przypuszcza się, że tendencje agresywne ze strony samicy mają na celu niedopuszczenie do kopulacji do momentu, dopóki samica nie jest całkowicie gotowa do inseminacji.

OVOTESTES

Ovotestes – gonada wykazująca budowę zarówno jądra, jak i jajnika. dowych we wczesnym stadium rozwoju płodowego, w związku z czym – zgodnie z eksperymentami Josta – rozwój osobników nastąpił w kierunku męskim. W przypadkach rodzinnie występującego zespołu czystej dysgenezji gonad nie stwierdzono obecności antygenu H-Y, co świadczy o tym, że w przypadkach tych odpowiedzialna za brak jąder jest mutacja genetyczna, która uniemożliwiła nawet rozpoczęcie pierwszych etapów różnicowania pierwotnej gonady w kierunku męskim.

SEKS W ŚWIETLE ANTROPOLOGII FILOZOFICZNEJ

Próba wyjścia w rozpatrywaniu problematyki życia seksualnego człowieka poza nauki szczegółowe, jak biologia, psychologia, psychopatologia, socjologia – wprowadza na teren antropologii filozoficznej. Nawet najbardziej utylitarne, wynikające z konkretnych sytuacji ujęcia łączą się z kontekstem wykraczającym w sposób wyraźny poza wiedzę przyrodniczą. Jest to kontekst wartości. I właśnie to tło aksjologiczne, mniej lub bardziej uświadamiane przez praktyków, budzi tyle wątpliwości, iż domaga się wyjaśnienia, którego dostarczyć może tylko filozofia. Może dzięki temu, że jest nauką, która ujawnia i poddaje krytyce założenia, dokonuje rozstrzygnięć na tyle ogólnych, że mogą być w różny sposób aplikowane do konkretnych sytuacji, że stara się dociec istoty zjawisk, określić związki i zależności konieczne między rozmaitymi czynnikami, które składają się na sytuację człowieka w świecie – ma szansę dokonać uporządkowania przekonań także i na te tematy oraz zaproponować zasadne rozwiązania. Mogą wprawdzie powstać wątpliwości wobec znacznego stopnia abstrakcji zagadnień filozoficznych, które w przypadku antropologii filozoficznej dotyczą „człowieka w ogóle”, bez względu na jego płeć. Skoro jednak seksualność należy do natury człowieka i łączy się z wieloma istotnymi dla niego właściwościami (jak np. wolność, od- .powiedzialność, samowiedza itp.), zasadne jest dążenie, by uświadomić sobie zachodzące tu powiązania i określić jak najbardziej ogólną rolę seksualności w całokształcie życia człowieka.

Częste krwawienia z macicy

Powstanie wtórnego schorzenia gruźliczego części płciowych kobiety stanowi jednak bezsprzecznie-jak już wyżej wspominano – wynik osłabienia ustroju, który zwalczał dotąd skutecznie czynną lub podleczoną gruźlicę płuc, jelit itd. Do takiego osłabienia przyczyniają się zwłaszcza krwawienia z macicy (w przypadkach gruźlicy tego narządu).

Z tych względów, jakkolwiek rokowanie w przebiegu gruźlicy kobiecych części rodnych nie jest na ogół niepomyślne, jeśli chodzi o życie pacjentki, uważać je trzeba jednak za poważne wobec możliwości niekorzystnego wpływu na już istniejący proces gruźliczy w płucach lub w jelitach.

Miejscowe zmiany w częściach rodnych upośledzają w wysokim stopniu zdolność rozrodczą kobiety. Częste krwawienia z macicy, upławy, bóle, zaburzenia trawienia wpływają w niekorzystny sposób na samopoczucie kobiety i na ogólny stan jej zdrowia, przyczyniając się do dalszego jej osłabienia.

Salpingografia część 2

Wypełniona płynem kontrastowym jama macicy w kształcie trójkąta. Cień kontrastowy w obrębie cielni jajowodu w postaci cienkiego pasemka po jednej i drugiej stronie. Część bankowa trąbki wypełniona płynem kontrastowym, który tworzy bańkowaty cień

Zdjęcie po 24 gbdzinach po wypełnieniu płynem kontrastowym, który rozmieszczony zostały po obu stronach w jamie otrzewnowe.

– i) krwistek pozamaciczny (haematocele), wynikły z przerwania ciąży pożarna- cicznej i zebrania się krwi w najniższej części jamy otrzewnowej oraz 2) ropniak jajowodów lub ropniak jamy Douglasa.

Technika zabiegu wymaga odpowiedniego odkażenia pochwy i odsłonięcia tylnego sklepienia jej we wziernikach łyżkowych. Kobietę układa się na plecach z rozchylonymi i podniesionymi do góry udami. Szyjki macicznej nie unieruchamiamy i nie ściągamy kulociągiem, ale podnosimy ją ku górze i przodowi za pomocą przedniej łyżki (łopatki) wziernika, tak aby szczyt tej łyżki sięgał do sklepienia tylnego pochwy.

Przekrwienia w obrębie miednicy małej

Wiadomo, jak dobre wyniki daje leczenie w uzdrowiskach nie tylko ze względu na zmianę warunków życia, przebywanie na świeżym powietrzu itd., ale i ze względu na kąpiele, przede wszystkim borowinowe. Oprócz kąpieli borowinowych niektórzy zalecają w przypadkach braku miesiączki leczenie światłem słonecznym, ciepłem oraz innymi środkami leczenia fizykalnego, które wpływają korzystnie i mogą nawet pośrednio przyczynić się do usunięcia objawów związanych z zaburzeniami czynności dokrewnych jajników.

Do przekrwienia w obrębie miednicy malej prowadzą także pewne zabiegi chirurgiczne, jak nacięcia (scarificaiio) części pochwowej i wylyżeczkowanie. Ten ostatni zabieg spełnia wprawdzie swoje zadanie jako czynnik powodujący skaleczenie i następowe przekrwienie w czasie odrastania błony śluzowej, jednakże wykonujący je lekarz musi się liczyć z możliwością powikłań wobec malej odporności niedorozwiniętej w takich przypadkach macicy.

Działacze Towarzysta Planowania Rodziny

Uświadomienie sobie faktu, iż takie opinie wygłaszano serio zaledwie 55 lat temu, jest miarą przemian dokonanych w tej dziedzinie. Do dzisiaj jednak pozostały pewne różnice zdań wśród lekarzy i zwłaszcza pedagogów' na temat oceny onanizmu. W cytowanym wcześniej badaniu porów'- nawczym nad stanem wychowania seksualnego (Kozakiewicz, Rea, 1975) w Europie ustalono, iż oficjalna szkolna pedagogika uważa onanizm za całkowicie nieszkodliwy i „bezproblemowy” w Szwecji, Norwegii, Finlandii i Danii, a więc wyłącznie w Skandynawii. Tradycyjne stanowisko

Stan fizykoterapii część 2

W zaistniałej sytuacji ostrości nabiera problem nadania uprawnień z zakresu fizykoterapii absolwentom rehabilitacji szkół wychowania fizycznego. W znaczącym procencie podejmują oni pracę w rehabilitacji w wielu przypadkach nieformalnie nadzorując i prowadząc leczenie fizykoterapeutyczne. Wobec zarysowanego wcześniej, drastycznego braku kadr z tej dziedziny, włączenie w leczenie metodami fizykalnymi odpowiednio przygotowanych specjalistów rehabilitacji ruchowej znacznie złagodzi kłopoty kadrowe i usankcjonuje istniejący od lat stan rzeczy.

FIZJOLOGICZNE PODSTAWY SEKSUALNOŚCI CZŁOWIEKA

Jedną z podstawowych właściwości żywej materii jest zdolność rozmnażania się, która integralnie związana jest ze wzrostem. Wzrost oznacza powiększenie się pojedynczego osobnika, rozmnażanie się oznacza powiększanie się liczby osobników. To powiększanie się liczby osobników zachodzi w różny sposób – odpowiednio do fazy rozwojowej i szczebla organizacji żywej materii.

Strefa mieszkalna. Terytorium

Strefą mieszkalną (home rangę) nazywamy całkowity obszar zajmowany w ciągu całego życia przez pojedyncze zwierzę lub grupę zwierząt, obejmujący okresowe terytoria, strefy pobytu oraz łączące je drogi migracji (Heymer, 1977). W przypadku zwierząt spędzających lata i zimy w różnych obszarach geograficznych mówimy o ich letnich i zimowych strefach mieszkalnych (Jolly, 1972). Strefa mieszkalna może obejmować powierzchnię kilku centymetrów kwadratowych (np. niektóre osiadłe zwierzęta morskie) lub rozciągać się na przestrzeni wielu tysięcy kilometrów (np. ptaki odbywające migracje zimowe). Strefę mieszkalną posiadają wszystkie gatunki zwierząt, natomiast terytorium występuje jedynie u niektórych gatunków. Terminem tym określamy wycinek strefy mieszkalnej, oznaczony w jakiś sposób i broniony przez jednego osobnika, parę osobników lub ich grupę przeciwko innym przedstawicielom tego samego gatunku. Terytorium może mieć charakter: