SEKS W ŚWIETLE ANTROPOLOGII FILOZOFICZNEJ

Próba wyjścia w rozpatrywaniu problematyki życia seksualnego człowieka poza nauki szczegółowe, jak biologia, psychologia, psychopatologia, socjologia – wprowadza na teren antropologii filozoficznej. Nawet najbardziej utylitarne, wynikające z konkretnych sytuacji ujęcia łączą się z kontekstem wykraczającym w sposób wyraźny poza wiedzę przyrodniczą. Jest to kontekst wartości. I właśnie to tło aksjologiczne, mniej lub bardziej uświadamiane przez praktyków, budzi tyle wątpliwości, iż domaga się wyjaśnienia, którego dostarczyć może tylko filozofia. Może dzięki temu, że jest nauką, która ujawnia i poddaje krytyce założenia, dokonuje rozstrzygnięć na tyle ogólnych, że mogą być w różny sposób aplikowane do konkretnych sytuacji, że stara się dociec istoty zjawisk, określić związki i zależności konieczne między rozmaitymi czynnikami, które składają się na sytuację człowieka w świecie – ma szansę dokonać uporządkowania przekonań także i na te tematy oraz zaproponować zasadne rozwiązania. Mogą wprawdzie powstać wątpliwości wobec znacznego stopnia abstrakcji zagadnień filozoficznych, które w przypadku antropologii filozoficznej dotyczą „człowieka w ogóle”, bez względu na jego płeć. Skoro jednak seksualność należy do natury człowieka i łączy się z wieloma istotnymi dla niego właściwościami (jak np. wolność, od- .powiedzialność, samowiedza itp.), zasadne jest dążenie, by uświadomić sobie zachodzące tu powiązania i określić jak najbardziej ogólną rolę seksualności w całokształcie życia człowieka.