Próby zastosowania innych LBA w leczeniu nadczynności tarczycy wykazały, że propranolol hamuje najskuteczniej jej objawy obwodowe. Słab sze i niepełne działanie wykazywał alprenolol 1994], oksprenolol [376], pindolol [39] oraz praktolol [997], Znaczną wartość leczniczą przypisuje się sotalolowi, który u chorych z nadczynnością tarczycy wydatnie zmniejsza liczbą uderzeń serca na minutą, znosi drżenie kończyn, nieruchomość spojrzenia, nienadążanie powiek za gałką oczną [416], nie zmieniając stężenia wolnej tyroksyny ani trijodotyroniny w surowicy krwi [1046]. Nie daje też żadnych objawów niepożądanych. Wskazaniem do podawania LBA są również przełomy tyreotoksyczne występujące często u chorych z ciężką nadczynnością tarczycy po zabiegach na tarczycy. Przełomom tym towarzyszą: wysoka temperatura ciała, niemiarowość serca, pocenie się, drżenie mięśniowe i zaburzenia psychiczne. Zespół tych objawów cofał się po zastosowaniu propranoiolu w dawce 1 mg/min dożylnie [995],