UNIECZYNNIANIE – ROZWINIĘCIE

MAO katalizuje oksydatywną dezaminację amin katecholowych i ich 3-metoksypochodnycli, a także innych monoamin (serotoniny, tyraminy, tryptaminy) do odpowiednich aldehydów. Te ostatnie są utleniane w tkankach do odpowiednich kwasów lub redukowane do alkoholi. I tak np. z noradrenaliny pod wpływem MAO, a następnie dehydrogenazy lub re- duktazy, powstaje kwas 3,4-dihydroksymigdałowy lub 3,4-dihydroksyfe- nyloglikol, a z normetadrenaliny kwas 3-metoksy-4-hydroksymigdałowy, powszechnie, lecz niesłusznie, zwany kwasem wanilinomigdalowym (VMA), lub 4-hydroksy-3-metoksyfenyloglikol (ryc. 3).

– 2 Leki fJ-adrenolityczne

– 3-Metoksypochodne amin katecholowych wykazują jeszcze ok. 0,1 – 1% biologicznej aktywności związków macierzystych, natomiast produkty działania MAO są biologicznie nieczynne.

Wydaje się, że egzogenne lub endogenne aminy katecholowe uwolnione ze struktur adrenergicznych są przede wszystkim rozkładane przez COMT, natomiast MAO działa głównie na aminy katecholowe znajdujące się wewnątrz neuronów adrenergicznych, lecz poza pęcherzykami ziarnistymi. Na sprawność i szybkość unieczynniania krążących amin katecholowych dodatkowo wpływają czynniki regulujące czynność układu krążenia. Zwiększenie przepływu krwi przez serce, np, w nadczynności tarczycy, powoduje nasilenie wychwytu amin przez ten narząd. Ogólną prawidłowością jest również to, że narządy otrzymujące dużą część pojemności wyrzutowej serca (np. serce, nerki) pobierają o wiele więcej amin katecholowych niż pozostałe narządy.

Sumując można stwierdzić, że sprawne mechanizmy biogenezy, gromadzenia i unieczynniania amin katecholowych w ustroju powodują utrzymywanie się ich stężenia w tkankach i we krwi w stanie dynamicznej równowagi.