TYREOSTATYKI
Hormony gruczołu tarczowego nie powinny być stosowane u chorych z ostrą niewydolnością wieńcową, jeśli nie ma do tego bezwzględnych wskazań. W takich przypadkach wskazana jest ograniczona substytucja z jednoczesnym podawaniem leków (5-adrenolitycznych (zahamowanie transportu T4 do serca), rozważać można też zastąpienie L-T4 preparatem D-T4, którego dawka nie powinna przekraczać 1-2 mg/24 h. Przedawkowanie prowadzi do objawów pobudzenia układu nerwowego, wystąpienia drżenia drobnofalistego, częstoskurczu lub arytmii, objawów hipermetaholizmu i niekiedy nadciśnienia tętniczego. Należy odstawić lub zmniejszyć dawkę hormonu i podać propranolol w dawce 60- 120 mg/24 h.
Tyreostatykami nazywa się związki, które hamują biosyntezę hormonów w gruczole tarczowym. Lekami przeciwtarczycowymi są również preparaty, które modyfikują obwodowe wytwarzanie T3 z T4 lub wpływają na mechanizm działania hormonów gruczołu tarczowego w komórce. Te ostatnie 2 grupy preparatów nie są zaliczane do klasycznych ty- reostatyków.