1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

TOLERANCJA NA DZIAŁANIE FENOBARBITALU

Fenobarbital w dawkach stosowanych w padaczce – u zdrowych wywołuje niewielkie obniżenie sprawności umysłowej [26]. Stężenie w surowicy powyżej 70 pg/ml daje objawy uspokojenia. Tolerancja oun na niepożądane działanie fenobarbitalu jest duża.

Opisywano występowanie podwójnego widzenia i zmniejszenie napięcia mięśni [25, 47], bóle mięśniowe, zanik mięśni, jak również zespół „ra- mieńiowo-barkowy” [75], przykurcz Dupuytrena. Należy tu wspomnieć, że jednym z niepożądanych działań długotrwałego stosowania fenobarbitalu i prymidonu, a w mniejszym stopniu innych leków, jest powstawanie zespołu abstynencji: napady padaczkowe i/lub zmiany patologiczne eeg nawet u osób, które nie miały uprzednio padaczki lub miały prawidłowy zapis eeg [42],

Prymidon działa na oun podobnie jak fenobarbital. Wielu autorów opisało zmiany osobowości występujące w krótkim czasie po rozpoczęciu leczenia pryraidonem [36, 66], głównie występują wtedy urojenia. Rzadkość występowania tych zaburzeń sugeruje znaczenie indywidualnej wrażliwości na lek. W przeciwieństwie do objawów idiosynkrazyjnych, które występują rzadko, objawy niepożądane związane z długotrwałym podawaniem leku występują bardzo często, należą do nich senność, zawroty, nudności (5%), działanie uspokajające (33%), niezborność (3%), podwójne widzenie, oczopląs, zaburzenia artykulacji, niewyraźna mowa. Ponadto występują zaburzenia zachowania u młodych osób, utrata libido, trudności koncentracji i wylewy u noworodków. Objawy te są na tyle ciężkie, że zmuszają do przerwania leczenia u około 30% chorych z tymi objawami. Objawy niepożądane często ustępują mimo dalszego prowadzenia leczenia zwykle udaje się je złagodzić lub zapobiec im, rozpoczynając leczenie małymi dawkami. Uważa się, że prymidon w znacznych ilościach przechodzi do mleka matki. Może to być odpowiedzialne za objawy niepożądane u noworodków. Objawy niepożądane występują zarówno pod wpływem macierzystego leku, jak i jego metabolitów. Niewiele wiadomo na temat toksyczności głównego metabolitu prymidonu – diamidu kwasu fenyloetylomalonowego. Na jego znaczenie wskazuje uderzające podobieństwo niepożądanych objawów prymidonu i fenobarbitalu [54],

About The Author

admin

Leave a Reply