Motywacje – kontynuacja
Zwracaliśmy uwagę na fakt, że w etyce seksualnej jest wiele takich norm, które są prakseologiczne, ale ich motywacja jest moralna, co może przemawia za dwustronnością warunkowania nie tylko jako postulatu dla życia codziennego jednostki, ale praktyki historycznej w tej sferze zachowań. Dyrektywa zawarta w porzekadle „w tym cały jest amba- raz, żeby dwoje chciało naraz”, przemawiająca za skutecznością interakcji, a nie gwałtu, wyraża się i normą moralną wzajemnością, i wartością miłości jako dobra: „jeżeli kochający prosi, to kochany przyzwala”. Nadawanie rangi moralnej motywacjom dotyczącym sfery seksu występuje też tam, gdzie należy podkreślić doniosłość, siłę obowiązywania, jak gdyby zasada prakseologiczna nie wystarczała jako jedyne uzasadnienie, czy też tam, gdzie należy podkreślić cel nadrzędny. Przykładowo: dyrektywa, która zaleca zaniechanie współżycia seksualnego po nadużyciu alkoholu, powołuje się na możliwość negatywnych skutków dla potomstwa w tym stanie spłodzonego, ale sama czynność prokreacyjna jest tak doniosła, że uważa się w ogóle za niegodne człowieka współżycie partnerskie w stanie upojenia alkoholowego.
