CHOROBY ŻOŁĄDKA I DWUNASTNICY
Wady wrodzone żołądka należą do rzadkości. Nieco częstsze są natomiast wady rozwojowe dwunastnicy w postaci częściowego zwężenia światła aż do całkowitej niedrożności. Objawem tej wady są uporczywe wymioty od urodzenia. W badaniu rentgenowskim widoczne jest znaczne rozszerzenie żołądka oraz duża bania powietrzna w żołądku i mniejsza w opuszce dwunastnicy. Należy pamiętać, że w okresie noworodkowym mogą występować stany kurczowe dwunastnicy, które mogą imitować zwężenie organiczne. Ustępują one po zastosowaniu atropiny. Leczenie opisanej wady wrodzonej stanowi domenę działalności chirurga.
Zwężenie odźwiernika i jego przerost omówione jest w rozdziale: „Odżywianie niemowląt i zaburzenia w odżywianiu”.
Rozszerzenie żołądka (dilatatio ventriculi) wiąże się ze zwiotczeniem jego ścian i opuszczeniem ku dołowi. Choroba ta występuje rzadko u dzieci. Przyczyny: a) mechaniczne przeszkody pasażu jelitowego, b) wycieńczenie ogólne, c) czynniki konstytucyjne (typ asteniczny). Choroba ta może sprawiać dolegliwości w postaci napadowych bólów.
Ostre zapalenie żołądka (gastritis acula) pochodzenia zakaźnego występuje najczęściej w przebiegu ostrych chorób zakaźnych, a przede wszystkim w ostrych zakaźnych zapaleniach przewodu pokarmowego (gastTO-enterocoliiis acuta). Ma ono wówczas charakter nieżytowy (przekrwienie i obrzęk błony śluzowej ze zwiększonym wydalaniem śluzu) z występowaniem pojedynczych lub mnogich nadżerek lub owrzodzeń, spotykanych zwłaszcza w wieku niemowlęcym. Leczenie ostrego zapalenia żołądka polega zasadniczo na leczeniu choroby podstawowej oraz stosowaniu diety lekko strawnej i przecieranej. Leczenie ostrego zakaźnego zapalenia przewodu pokarmowego jest omówione w chorobach jelit, ponieważ dominujące objawy są właśnie ze strony jelit. Przewlekłe zapalenia błony śluzowej żołądka w postaci zanikowej (jak u dorosłych) nie występują u dzieci.