Zbyt silny zrost tkanki łożyskowej
Zbyt silny zrost tkanki łożyskowej ze ścianą macicy nazywamy łożyskiem wrośniętym (placenta increta). Schorzenie to występuje bardzo rzadko, 1 na 6 000 porodów i powstaje wskutek zrostów pomiędzy łożyskiem a ścianą macicy, co możemy stwierdzić w obrazach histologicznych. Częstą przyczyną nieodklejania się łożyska jest jego niewłaściwe umiejscowienie w trzonie. Zazwyczaj umiejscawia się ono na przedniej lub tylnej ścianie macicy. Jeśli natomiast umieści się w jej rogu w miejscu ujścia jajowodów lub też na bocznej ścianie, to wskutek słabo lub wcale nie wykształconej doczesnej w tych miejscach kosmki głębiej wrastają w podłoże. Części łożyska umiejscowione na przedniej i tylnej ścianie odklejają się dobrze, natomiast z rogów i bocznych ścian — źle. Łożysko skórzaste, dzięki swojej budowie i dużej powierzchni trudno przesuwa się w stosunku do kurczącej się ściany macicy, a więc fałduje się z nią razem, źle się odkleja i nie zostaje spychane ku dołowi bólami trzeciego okresu. Łożyska obrzeżone i dodatkowe, które zazwyczaj umiejscawiają się w rogu, również źle odklejają się od miejsca łożyskowego. Z dalszych przyczyn nieodklejania się łożyska, musimy uwzględnić szybki poród samoistny lub nagłe, operacyjne wydobycie płodu. Wiąże się to z wtórnym osłabieniem bólów lub też z wrodzonym niedokształceniem mięśniówki macicy.
Już nam wiadomo, że z każdym zatrzymaniem łożyska wiąże się nieprawidłowy skurcz mięśniówki macicy, co jeszcze bardziej utrudnia jego odklejanie. W miejscu, gdzie łożysko jest jeszcze przyklejone, mięśniówka jest cienka, gdy przeciwnie w pozostałych częściach kurczy się coraz bardziej i grubieje. Poniżej części przyklejonej powstaje wał mięśniowy, leżący wyżej lub niżej na trzonie macicy, wypuklający się do jego jamy w kształcie pierścienia, umiejscowionego w ińiejscu przejścia dolnego odcinka w trzon. Wał ten określamy jako przewężenie (strictuia). Jest to skurcz toniczny pierścienia skurczowego, wskutek czego macica przybiera kształt klepsydrowaty. Prawie nigdy bez uśpienia ręką wewnętrzną nie można pokonać tego silnego przewężenia.