Rodzaje przemieszczeń macicy – kontynuacja
Również zjawiskiem bezwzględnie patologicznym jest pochylenie macicy do tyłu (retroversio), gdy szyjka maciczna jest zwrócona ku przodowi, a trzon do tyłu. Przy pochyleniu na prawo (dextroversio) lub na lewo (sinistroversio) trzon macicy leży na prawo lub na lewo, a szyjka macicy jest zwrócona w stronę przeciwną.
– d)Podniesienie (elevatio). Jeśli macica w całości jest przesunięta ku górze, dno jej sterczy ponad spojenie łonowe i linię bezimienną, która oddziela miednicę małą od dużej.
– e)Obniżenie (descensus uteń) i wypadnięcie (prolapsus uteri). W tego rodzaju stanach macica leży niżej niż w warunkach prawidłowych. Jeśli znajduje się jeszcze w pochwie, mówimy o obniżeniu się jej, jeśli zaś wystaje przed szparę sromową – o wypadnięciu. O rozpoznaniu obniżenia macicy decyduje określenie stosunku części pochwowej do linii międzykolcowej (linea interspinalis), tj. opuszczenie się jej poniżej tej linii.
– f)Skręt ( tor sio, rotatio). W tego rodzaju przemieszczeniu macica skręca się wokół swej osi. Jeśli skręt nastąpi najwyżej o go°, jeden z rogów macicy zwraca się ku przodowi, a drugi ku tyłowi. Niekiedy jednak, chociaż bardzo rzadko, dochodzi do skrętu, a raczej obrotu macicy o 1800 lub więcej. Taki wybitny obrót (rotatio uteri) jest możliwy tylko w zakresie trzonu macicy. Szyjka macicy będąc unieruchomiona przez strefy zagęszczeń tkanki miedniczej może dokonać obrotu wokół swej osi tylko w stopniu nieznacznym, toteż w tych rzadkich przypadkach, kiedy obrót trzonu macicy nastąpi o 1800, tj. gdy prawy jajnik leży po stronie lewej, a lewy po prawej, szyjka macicy ulega spiralnemu, korkociągowatemu skręceniu.
– g)Wynicowanie (inversio uteri). Zmiana położenia macicy określana tą nazwą polega na wywróceniu trzonu macicy na podobieństwo palców rękawiczki, tak że błona śluzowa wypukła się na zewnątrz.