Leczenie bezpośrednio po wypiciu środka żrącego
Leczenie bezpośrednio po wypiciu środka żrącego polega na jego zneutralizowaniu (o ile wiadomo, jaki to środek). W oparzeniach ługami podaje się do picia rozcieńczony kwas cytrynowy lub octowy, w oparzeniach kwasami — mleko. Wskazane są także środki przeciwbólowe. W celu zmniejszenia nasilenia zapalenia i rozmiarów bliznowacenia, czynione są próby stosowania kortykoidów. Wprowadzanie cewników do przełyku jest w ostrym okresie oparzenia bardzo niebezpieczne.
Żylaki przełyku występują w zespole nadciśnienia w żyle wrotnej jako objaw związany z omijaniem krążenia wątrobowego przez krew żylną. Ma to miejsce w marskości wątroby, w niedrożności żyły wrotnej lub niedrożności żyły śledzionowej. Krew żylna z dolnego odcinka przełyku odpływa do żyły wrotnej, natomiast z górnego i środkowego odcinka przez żyłę nieparzystą do żyły próżnej górnej. Zwiększone ciśnienie w żyle wrotnej powoduje przedostawanie się krwi przez zespolenia żylne w przełyku do układu żyły próżnej górnej. Rozszerzone wskutek nadmiaru krwi żyły przełykowe tworzą wówczas łatwo żylaki. Jedynym objawem żylaków przełyku są nawracające wymioty treścią krwistą. W badaniu rentgenowskim kontrastowym żylaki dają nierówny obrys ściany przełyku o charakterze drobnych, nieregularnych, glistowatych przejaśnień. Pewniejszą metodą rozpoznawczą jest w tych przypadkach wziernikowanie przełyku.
Krwawienie z żylaków przełyku może być niebezpieczne dla życia, ponieważ zwykle są trudności z zatamowaniem krwawienia. Leczenie doraźne podczas krwotoku polega na przetaczaniu krwi, stosowaniu środków wzmagających krzepliwość krwi i uspokajających oraz zakładaniu do żołądka specjalnego zgłębnika Sangstekena, a w ostateczności na podkłuciu żylaków na drodze operacyjnej. Zasadnicze leczenie polega na operacyjnym zespoleniu żyły wrotnej z żyłą główną dolną lub żyły śledzionowej z żyłą nerkową.
