1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

CHOROBY TWARZY I JAMY USTNEJ ZABURZENIA ROZWOJOWE

Rozszczepy. Spośród rozszczepów najczęściej spotykamy rozszczepy wargi i szczęki górnej oraz rozszczepy podniebienia. Przyczyną ich jest niezrośnięcie się wyrostków szczęki górnej, które normalnie zrastają się między 6 a 8 tygodniem życia płodowego. Częstość występowania tej wady wynosi około 1 : 1-0-0-0. W wielu przypadkach, lecz nie we wszystkich, można prześledzić jej dziedziczne występowanie.

Rozszczepy mogą być jedno- lub obustronne, przy czym w tym ostatnim przypadku stwierdza się wydłużenie przegrody nosowej i wystawanie jej do przodu (p. ryc. 51a i 51 b). Częściej zdarzają się po stronie lewej. Zasięg rozszczepów może obejmować tylko wargę (cheiloschisis), wargę i szczękę górną (cheliognatoschisis) albo wargę, szczękę górną i podniebienie (cheliognatopalatoschisis). Często towarzyszą im wrodzone nieprawidłowości uzębienia. Jeśli rozszczep ogranicza się do samego podniebienia, rozległość jego może być także bardzo różna: od małego otworu aż do rozszczepu całego podniebienia. Większe rozszczepy utrudniają w poważnym stopniu karmienie dziecka, prowadzą często do powikłań w postaci nieżytów nosa, nawracającego zapalenia ucha środkowego, głuchoty, zachłystowego zapalenia płuc.

Dziecko dotknięte omawianą wadą ma trudności z przyjmowaniem pokarmu, dlatego należy je karmić powoli, przez duży smoczek lub ostrożnie łyżeczką. Staranna opieka nie powinna dopuścić do stanu niedożywienia.

Leczenie jest wyłącznie operacyjne. W przypadku rozszczepu wargi zabieg wykonuje się w 2 lub 3 miesiącu życia, natomiast rozszczep podniebienia operuje się zwykle około 1 roku życia.

About The Author

admin

Leave a Reply