POLEKOWA KWASICA ODDECHOWA
Etiologia [3, 4, 8, 10, 11, 13, 16, 21, 22, 24 – 26], Polekowe kwasice oddechowe mają charakter ostry. U ich podstawy leżą najczęściej 2 mechanizmy a) depresja ośrodka oddechowego przez takie leki, jak morfina, kodeina, petydyna, fentanyl, pochodne kwasu barbiturowego, wziewne środki znieczulające ogólnie oraz b) porażenie czynności mięśni oddechowych przez leki zwiotczające (kuraryzujące) lub zwiększające napięcie mięśni (np. dehydrobenzeperydol, lek używany w neuroleptoanalgezji, pobudza układ pozapiramidowy, wywołując tzw. sztywność oddechową).
Patogeneza. Podstawą ostrej kwasicy oddechowej jest hipowentylacja płuc, będąca przyczyną zatrzymywania dwutlenku węgla oraz niedotlenienia tkanek.
Obraz kliniczny ostrej kwasicy oddechowej charakteryzuje się bólami głowy, sennością, zaburzeniami świadomości, drżeniem mięśni, spadkiem ciśnienia tętniczego krwi (czasami ciśnienie wzrasta), przyspieszeniem pracy serca oraz potami. W przypadkach znacznej hipowentylacji płuc wywiązuje się sinica. Badanie dna oka często wykazuje obecność tarczy zastoinowej, błędnie interpretowanej jako objaw guza mózgu.
Rozpoznanie ostrej kwasicy oddechowej bez przeprowadzenia badań gazometrycznych krwi nie jest łatwe, zwłaszcza u chorych bezpośrednio po zabiegu operacyjnym. Obraz kliniczny ostrej kwasicy gazowej może być bardzo podobny do spotykanego w zasadowicy oddechowej.
Leczenie. Oprócz leczenia przyczynowego należy stosować intensywną tienoterapię i oddychanie wspomagane. W przypadkach ciężkich zatruć lekami narkotycznymi często zachodzi konieczność stosowania diurezy wymuszonej oraz hemodializy. Ponadto obowiązuje podawanie leków działających antagonistycznie do środków znieczulających ogólnie lub zwiotczających mięśnie,
