Polskie społeczeństwo ma ogromne problemy z uzębieniem, dużo dziur, luk, zębów do rwania. Dentysta to ceniony specjalista, ale świadczy drogie usługi, nie każdą osobę na… więcej>>
Strefą mieszkalną (home rangę) nazywamy całkowity obszar zajmowany w ciągu całego życia przez pojedyncze zwierzę lub grupę zwierząt, obejmujący okresowe terytoria, strefy pobytu oraz łączące je drogi migracji (Heymer, 1977). W przypadku zwierząt spędzających lata i zimy w różnych obszarach geograficznych mówimy o ich letnich i zimowych strefach mieszkalnych (Jolly, 1972). Strefa mieszkalna może obejmować powierzchnię kilku centymetrów kwadratowych (np. niektóre osiadłe zwierzęta morskie) lub rozciągać się na przestrzeni wielu tysięcy kilometrów (np. ptaki odbywające migracje zimowe). Strefę mieszkalną posiadają wszystkie gatunki zwierząt, natomiast terytorium występuje jedynie u niektórych gatunków. Terminem tym określamy wycinek strefy mieszkalnej, oznaczony w jakiś sposób i broniony przez jednego osobnika, parę osobników lub ich grupę przeciwko innym przedstawicielom tego samego gatunku. Terytorium może mieć charakter:
Praktyka społeczna od wieków zmierzała do rozerwania związku między płodzeniem a współżyciem seksualnym, posługując się różnymi, często bardzo szkodliwymi, a zawsze zawodnymi sposobami antykoncepcji. Z konieczności też sięgano do najbardziej niebezpiecznego w dawnych warunkach sanitarnych i medycznych zabiegu przerywania ciąży. Wynalezienie coraz skuteczniejszych sposobów zapobiegania ciąży, aż do stuprocentowo lub prawie absolutnie pewnych (pigułki doustne, spirale domaciczne IUD), niewątpliwie ułatwiło ludziom życie seksualne zgodnie z moralnym nakazem powstrzymania się od przypadkowego płodzenia dzieci, z tym jednak, iż odbyło się to na drodze emancypacji seksu od funkcji prokreacyjnych, a nie na zasadzie rezygnacji z seksu ze strachu przed zapłodnieniem.
Chore skarżą się niekiedy na towarzyszące upławom uczucie palenia, swędzenia i pieczenia. Obecność większej ilości śluzu w wypływie z części rodnych kobiety, jak to bywa w zapaleniach szyjki macicznej, stanowi rękojmię, że objaw palenia i swędzenia nie wystąpi. Natomiast upławy pochwowe, a także upławy z jamy macicy powodują często to przykre uczucie. Cechą tą znamionuje się przede wszystkim tzw. guzkowe zapalenie pochwy (colpitis granulosa) i zapalenie pochwy staruszek (colpitis vetularum).
W fazie podniecenia dochodzi do nabrzmiewania żołędzi łechtaczki oraz do przekrwienia biernego zwiększającego średnicę trzonu łechtaczki. W 10-30 sekund od początku stymulacji dochodzi do pojawienia się śluzu pochwowego, poszerzenia się i rozciągania pochwy oraz do zmiany koloru ścian pochwy z normalnego purpurowo-czerwonego na ciemniejszy, co jest związane z istnieniem przekrwienia biernego. Następuje częściowe uniesienie się macicy w ułożeniu przednim oraz zwiększenie się pobudliwości jej trzonu. U nieródki dochodzi do spłaszczenia się, oddzielenia i uniesienia przednio-bocznego warg większych od ujścia pochwy. U wieloródki powstaje przekrwienie zwiększające średnicę warg większych oraz nieznaczne ich boczne poruszenie się od linii środkowej. Powstające zgrubienie i rozciągnięcie warg mniejszych rozciąga pochwę o ok, 1 cm. W zakresie gruczołów Bartholina zmian nie rejestruje się.
Oligospermia – zmniejszenie liczby plemników w nasieniu, poniżej 30 mlin/mł, przy prawidłowych pozostałych składnikach. spermii i hipozoospermii3 ilość DNA w prawidłowo ukształtowanych główkach plemników jest obniżona, podobnie jak u mężczyzn z normo- spermią, których małżonki roniły (Schirren, 1976). Dowodzi to, że przyjmowane dotąd wskaźniki morfologiczne zdolności zapładniającej nasienia mogą zawodzić, natomiast istnieje konieczność wykonywania dokładniejszych badań biochemicznych.
W świetle tego, co obecnie wiemy o psychologii emocji i ich funkcji, staje się bardziej zrozumiałe, dlaczego natura wyposażyła nas we właściwość tak silnego przeżywania emocjonalnego aktów seksualnych.
Masters i Johnson powołują się na stwierdzenie Freuda, że: ludzka seksualność bez wystarczającej wiedzy biologicznej jest mglista. Dostarczyli oni informacji fizjologicznych, o tym jak reaguje człowiek, lecz nie mogli odpowiedzieć na pytanie dlaczego tak reaguje, gdyż przy badaniu fizjologiczno-biołogicznych uwarunkowań reakcji seksualnych nie były należycie uwzględnione czynniki psychiczne i społeczne. Badacze ci dostarczyli dużo szczegółów o seksualnych reakcjach fizjologicznych, a mimo tego nie wyjaśnili ich istoty. Freud natomiast nie wspomina o żadnych szczegółach reakcji fizjologiczno-biołogicznych, a mimo tego oferuje wiele szczegółów o sposobie w jaki seksualność świadomie i nieświadomie wpływa na nasze zachowanie.
Niektóre schorzenia kiszki esowatej mogą wpływać niekorzystnie na kobiece narządy rodne. Wypełnienie esicy kałem powoduje -już w warunkacli prawidłowych – przesunięcie macicy ku przodowi i do boku. Jeśli występuje skłonność do zalegania kału w jelicie grubym i jeśli sama esica jest dłuższa, zmienić się może położenie nie tylko macicy, ale i jej przydatków.
Zbyt silny zrost tkanki łożyskowej ze ścianą macicy nazywamy łożyskiem wrośniętym (placenta increta). Schorzenie to występuje bardzo rzadko, 1 na 6 000 porodów i powstaje wskutek zrostów pomiędzy łożyskiem a ścianą macicy, co możemy stwierdzić w obrazach histologicznych. Częstą przyczyną nieodklejania się łożyska jest jego niewłaściwe umiejscowienie w trzonie. Zazwyczaj umiejscawia się ono na przedniej lub tylnej ścianie macicy. Jeśli natomiast umieści się w jej rogu w miejscu ujścia jajowodów lub też na bocznej ścianie, to wskutek słabo lub wcale nie wykształconej doczesnej w tych miejscach kosmki głębiej wrastają w podłoże. Części łożyska umiejscowione na przedniej i tylnej ścianie odklejają się dobrze, natomiast z rogów i bocznych ścian — źle. Łożysko skórzaste, dzięki swojej budowie i dużej powierzchni trudno przesuwa się w stosunku do kurczącej się ściany macicy, a więc fałduje się z nią razem, źle się odkleja i nie zostaje spychane ku dołowi bólami trzeciego okresu. Łożyska obrzeżone i dodatkowe, które zazwyczaj umiejscawiają się w rogu, również źle odklejają się od miejsca łożyskowego. Z dalszych przyczyn nieodklejania się łożyska, musimy uwzględnić szybki poród samoistny lub nagłe, operacyjne wydobycie płodu. Wiąże się to z wtórnym osłabieniem bólów lub też z wrodzonym niedokształceniem mięśniówki macicy.
Jest rzeczą zupełnie zrozumiałą, że koniecznym warunkiem stosowania kąpieli borowinowych w jakiejkolwiek ich postaci jest brak podwyższenia ciepłoty i brak wszelkich objawów podrażnienia miejscowego. Kąpiele borowinowe można łączyć w tych przypadkach z kąpielami w wodach żelazistych. Dobre wyniki daje również leczenie borowiną w przypadkach przewlekłych zapaleń macicy młodych dziewcząt i kobiet cierpiącycłi na niedokrwistość i błędnicę. Bolesne miesiączkowanie, podobnie jak brak miesiączki, wywołane niejednokrotnie przez zaburzenia w systemie gruczołów dokrewnych, stanowią również wskazanie do kąpieli borowinowych, ale o temperaturze nieco niższej niż w przypadkach zapaleń przewlekłych przydatków i przymacicza (około 350). Ponieważ następstwem kąpieli borowinowych jest silne przekrwienie w obrębie miednicy małej, a więc i gruczołów płciowych, leczenie tą metodą daje czasami dobre wyniki w przypadkach otyłości wielogruczołowej, przyczyniając się nie tylko do spadku na wadze, ałe i do poprawienia samopoczucia chorej.
Przeciwwskazanie dla kąpieli borowinowych stanowią organiczne wady serca, gruźlica pluć, rozedma płuc, miażdżyca tętnic i ciąża (wobec możliwości wywołania poronienia).
W zdrojowiskach polskich leczenie borowinowe stosuje się między innymi w Krynicy. Żegiestowie, Nałęczowie, Iwoniczu, w których stosuje się borowinę żelazistą Ciechocinek, Inowrocław, Rymanów, Jastrzębie itd. – posiadają borowinę słoną Swoszowice – posiadają borowinę siarczaną.