1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

ZAPOBIEGANIE I LECZENIE

Próba wykrycia czynnika zwiększającego wrażliwość skóry na światło, a następnie unikanie kontaktu z nim, to jedyna droga postępowania przyczynowego zarówno w odczynach fototoksycznych, jak i fotoalergicznych, choć w odczynach fotoalergicznych, ze względu na nieznany mechanizm trwałej nadwrażliwości na światło nie zawsze jest ona skuteczna.

Leczenie w okresach ostrych objawów nadwrażliwości na światło nie odbiega od postępowania w innych nieswoistych stanach zapalnych. Stosuje się: miejscowo okłady (z rumianku, 2-3% Sol. Acidi borici, 2% Lig. Plumbi subacetici), aerozole i kremy z dodatkiem kortykosteroidów, a ponadto tzw. leki ogólnie odczulające (preparaty wapniowe) i leki prze- ciwhistaminowe.

U chorych, u których zmiany mają charakter przewlekły, z rozwiniętą trwałą nadwrażliwością na szeroki zakres promieniowania nadfioletowego, postępowanie jest trudniejsze. Osoby te najczęściej nie reagują ani na kortykosteroidy podawane ogólnie, ani na leki przeciwmalaryczne. Poprawę obserwuje się jedynie podczas przebywania tych osób w pomieszczeniach o ograniczonym dostępie światła oczywiście jest to na dłuższy czas jednak niemożliwe. Próby stosowania zewnętrznych środków osłaniających, zwłaszcza u chorych, u których rozwinęła się nadwrażliwość na długie promienie nadfioletowe i światło widzialne są na ogół bezskuteczne, ponieważ nie ma, jak dotąd, preparatów skutecznie chroniących przed tym rodzajem promieniowania.

p-karoten, preparat podawany doustnie i mający znaczne właściwości ochronne przed promieniami UVA i światłem widzialnym w protoporfirii erytropoetycznej, nie zawsze jest skuteczny u omawianych powyżej chorych [34],

W przypadkach nadwrażliwości tylko na promienie rumieniotwórcze można zapobiec nawrotom zmian skórnych przez zewnętrzne stosowanie, po próbach fotokontaktowych, preparatów zawierających kwas p-amino- benzoesowy i jego estry (najskuteczniej działających w postaci roztworów).

About The Author

admin

Leave a Reply