Przejawy nefropatii kolistynowej
Fenazopirydyna może powodować białkomocz, a niekiedy nawet ostrą niewydolność nerek ze zwyrodnieniem nabłonków cewek zbiorczych.
Pheniudron może wywoływać ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z niedokrwieniem kłębków i martwicą cewek. Klinicznie przejawia się to ostrą mocznicą z białkomoczem, krwiomoczem, wałeczkomoczem. Często towarzyszy temu hepatopatia z żółtaczką. Rokowanie jest dobre, gdyż objawy ustępują po odstawieniu leku, choć opisywano przypadki kończące się śmiercią chorego. .
Zarówno kollstyna (polimiksyna E), jak i polimiksyna B są antybiotykami nefrotoksycznymi. Dawki przekraczające 3 mg/kg, zwłaszcza u osób z ncfropatiami, mogą wywoływać ostrą martwicę cewkową lub ostre śródmiąższowe zapalenie nerek na tle nadwrażliwości. Nie należy kojarzyć ich z cefalotyną, gdyż nasila to ich szkodliwe działanie.
Nefropatia kolistynowa 'przejawia się pogorszeniem czynności nerek oraz białko-, krwinko- i wałeczkomoczem. Nerki objęte procesem chorobowym charakteryzują się bladością kory, przekrwieniem rdzenia, nieregularnym poszerzeniem światła cewek oraz martwicą i złuszczaniem się nabłonków cewkowych.
Polimiksyna B może powodować zwyrodnienie i martwicę nabłonków cewek bliższych, białkomocz, wałeczkomocz i upośledzenie zdolności zagęszczania moczu. Za bezpieczną uważa się dawkę dobową nie przekraczającą 2 mg/kg.