POLSKIE KONWENCJONALNE PREPARATY

Preparaty insuliny o szybkim i krótkim działaniu. Insulina w roztworze kwaśnym, zwykła lub krystaliczna (Insulinum, fioł. 10 ml, 1 mi = 40, 80 j.m.). Jest to klarowny, bezbarwny płyn. W celu jego uzyskania rozpuszcza się insulinę w substancji, uprzednio uzyskaną w krystalicznej formie romboedrów, w wodzie z dodatkiem 1,4-l,8(l/o roztworu glicerolu i 0,1-0,3% roztworu fenolu. Zapewnia to izotoniczność, stabilizację i jałowość roztworu. Jego pH wynosi 2,5-3,5 jest więc kwaśne.

Insulina w roztworze obojętnym (insulinum Solutio Neutralis, fioł. 10 ml, 1 ml = 80 j.m.). Wytworzono roztwór wieprzowej insuliny krystalicznej o obojętnym pH. Wchłanianie insuliny z obojętnego roztworu jest szybsze niż z kwaśnego. Wstrzykiwanie nie jest bolesne.

Hipoglikemizujący wpływ insuliny w roztworze kwaśnym u osoby chorej na cukrzycę na ogól rozpoczyna się już po 30 min od chwili podskórnego wstrzyknięcia, maksimum występuje po 2-5 h i wygasa po 8 h. Działanie insuliny w roztworze obojętnym zaczyna się 5-10 min szybciej, wygasa po 7-8 h. Wstrzyknięć tych insulin dokonuje się na 15-20 min przed posiłkiem.

Insulinum Maxirapid (fioł. 10 ml, 1 ml = 40, 80 j.m.). Preparat ten wytworzono do uzyskiwania bardzo szybkich, silnych i krótkotrwałych efektów hipoglikemizujących. Jest to oczyszczona przez kilkakrotną krystalizację insulina wieprzowa, rozpuszczona w buforze octanowym o pH 7,1-7,5. Nie zawiera soli cynku. Wpiyw hipoglikemizujący tej insuliny rozpoczyna się w 20-30 min po podskórnym wstrzyknięciu, w cią-