PINDOLOL TO CZYSTY LEK ADRENOLITYCZNY?
W świetle powyższych wyników badań farmakologicznych trudno określić pindolol jako „czysty” lek jl-adrenolityczny, jakim jest np. sotaiol. Niemniej jednak potężna aktywność fl-adrenolityczna pindololu pozwala zmniejszyć dawkowanie leku do poziomu, na którym obserwuje się wyłącznie swoiste działanie receptorowe pindololu, a jego działania uboczne ulegają zatarciu. Taką dawką pindololu u ludzi jest 0,01 —0,02 mg/kg masy ciała. Po podaniu tej dawki pojawia się pełna blokada (3-adrenergiczna, w tym również blokada odpowiedzi metabolicznych na izoprenalinę [441, 610]. Pindolol w dawce 0,01 -0,002 mg/kg masy ciała nie wywiera praktycznie ujemnego działania chronotropowego i inotropowego u ludzi zdrowych [339, 468] i chorych na dusznicę bolesną ]441], u których ten lek ma korzystne działanie lecznicze. Kardiodepresyjne działanie pindoloiu u ludzi opisywano po doustnym zastosowaniu leku w dawce 2-10 mg [550], a u psów po dożylnym wstrzyknięciu pindololu w dawce 0,1 mg/kg masy ciała [424, 610]. W preparacie sercowym psa ze wspomaganym krążeniem pindolol w szerokim zakresie dawek nie wywiera działania kardiodepre- syjnego, podobnie jak praktolol [571], Pindolol w dawkach dziennych 7,5-15 mg okazał się skuteczny w leczeniu tachyarytmii i dusznicy bolesnej [300], szczególnie zaś w nadciśnieniu tętniczym [1037],
