1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

Medycyna

Zachęta do kopulacji

Nie każda zachęta do kopulacji przez samicę doprowadza do kopulacji. Niejednokrotnie mimo zachęty ze strony samicy samiec nie kopu- luje.

Ilość hormonów powstających w przysadce mózgowej

Ilość hormonów powstających w przysadce mózgowej jest pokaźna, jakkolwiek nie wszystkie spomiędzy nich udało się wyodrębnić w stanie czystym. Bądź co bądź liczba dotychczas opisanych substancji wydobytych z przysadki mózgowej i wykazujących właściwości hormonalne jest tak duża, że znaczenie tego narządu dla fizjologicznych czynności ustroju człowieka należy uważać za wyjątkowe.

Sploty żylne

Sploty żylne odprowadzające krew z kobiecych narządów rodnych tworzą liczne połączenia. Żyły pochwy łączą się ze splotami żylnymi odbytu i pęcherza moczowego. Żyły sromu uchodzą również do splotu odbytowego dolnego (plexus haemorrhoidalis inferior) i pęcherzowego dolnego (plexus vesicalis inferior). Powierzchowne żyły warg sromowych tworzą niekiedy, zwłaszcza w' ciąży, żylaki. 27 stronach szyjki macicy, ku przodowi od odbytnicy. Łączą się z nim również włókna nerwów rdzeniowych, wchodzące w skład wyżej wspomnianego nerwu sromowego.

Jądro

Pomiędzy cewkami nasiennymi krętymi w płacikach jądra znajduje się tkanka śródmiąższowa (tkanka łączna wiotka), w której znajdują się komórki śródmiąższowe (Leydiga). Wydzielają one hormony płciowe męskie: testosteron i w niewielkich ilościach A4-androsten-3,17-dion. Komórki Leydiga występują licznie w jądrze noworodka w niewielkich ilościach u dziecka w wieku 1-12 lat oraz licznie w okresie dojrzało- ści płciowej. W rozwoju płodowym testosteron przyczynia się do różnicowania się podwzgórza w kierunku męskim oraz w ciągu dwóch miesięcy przed porodem przyczynia się do zstępowania jąder z jamy brzusznej do moszny. Do 12 roku życia testosteron wytwarzany jest przez jądro w minimalnych ilościach. W okresie pokwitania ilość wytwarzanego testosteronu znacznie się zwiększa i utrzymuje się na tym poziomie do około 40 roku życia. Odtąd ilość wytwarzanego testosteronu obniża się, początkowo powoli, a potem dość szybko. Testosteron wpływa na rozwój popędu seksualnego i męskich cech płciowych drugorzędowych i trzeciorzędowych.

Wzrost

Obojętnie: niski bądź wysoki – stanowi doskonały pretekst do codziennej manifestacji przez paq’enta swoich kompleksów (patrz: „Kompleks”), jak również do wytykania sobie nawzajem wysokości, na podobnej zasadzie, co w znanej rozmowie rudego z łysym. (..Bozia włosów nie dała” – mówi rudy. Na co łysy: „Dawała tylko rude, więc nie wziąłem”).

Kontrola krążka i narządów rodnych

Po kilkudniowym okresie próbnym, w czasie którego chora powinna prowadzić normalny tryb życia, należy poddać ją badaniu kontrolnemu, aby przekonać się, czy krążek nie zmienił swego położenia. Jeśli mimo założenia krążka trzon macicy opadł ku tyłowi ponad nim łub też krążek wysunął się przez szczelinę dźwigaczy do pochwy i na zewnątrz, należy stwierdzić, co było powodem wypadnięcia krążka lub nawrotu macicy do tyłozgięcia, a po przekonaniu się, że przyczyną nie są stosunki anatomiczne w częściach rodnych danej kobiety, a więc zwiotczenie lub uszkodzenie mięśni dźwigaczy odbytu, należy spróbować założyć stosowniejszy krążek.

TORBIELE POCHWY KONTYNUACJA

Nie jest jednak wyłączone powstanie ich także drogą wszczepienia do pochwy drobnych cząstek nabłonkowych podczas zabiegu operacyjnego.

Torbiele pochwy rosną zwykle powoli, nie dają żadnych objawów i bywają wykryte przeważnie przypadkowo. Są one usadowione rozmaicie głęboko, jakkolwiek w większości przypadków stwierdza się je tuż pod błoną śluzową. Jeśli są umiejscowione głębiej, mogą czasami, pociągając pochwę, wywołać tak znamienne dla wszystkich guzów położonych u wejścia do pochwy uczucie ciążenia ku dołowi. Niekiedy powodują dolegliwości podczas spółkowania lub wręcz je uniemożliwiają.

Zaburzenia czynności tarczycy

Uwzględniając wyniki badań i doświadczeń nad czynnością gruczołów dokrew- i nych w ustroju kobiety należy przyjąć, że czynność ta jest uzależniona od pobudek zarówno hormonalnych, jak i niehormonalnych. Hormony działają wyłącznie przez krew, pobudki niehormonalne przez drogi nerwowe lub krew. Jajniki reagują na tylakentrynę (gonadotrofinę, czynnik folikulotropowy), powstającą w przednim płacie przysadki mózgowej, dojrzewaniem pęcherzyka Graafa. Wytwarzanie hormonów rujowych (estrogenów) przez pęcherzyki Graafa i przemiana tych pęcherzyków w ciałka żółte są uzależnione od wpływu hormonu luteinizującego (gonadotrofina B, metakentryna). Utrzymywanie ciałka żółtego i wytwarzanie progesteronu pozostają pod wpływem luteotrofiny (prolaktyny). Gonadotrofiny wpływają więc na jajniki pobudzając je do wytwarzania estrogenów i progesteronu, a tym samym działają na narządy rodne, na ich wzrost i czynności. Gruczoły płciowe natomiast działają na przedni płat przysadki mózgowej, wpływając na wytwarzanie odpowiedniej ilości hormonów.

Kuplerstwo

– 1. Kuplerstwo kodeks określa jako „ułatwianie cudzego nierządu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej” (karalne tak samo jak stręczy- cielstwo lub sutenerstwo). Kuplerstwo przybiera rozmaite formy: do- prowadzanie mężczyzn do prostytutek, wskazywanie im adresów, oferowanie lokalu, mieszkania dla uprawiania procederu itp. Kupler jest także pasożytem społecznym żerującym na prostytucji. Mieszkania kuplerów (meliny) stanowią nieraz potajemne domy schadzek. Nieraz sprawczyniami kuplerstwa są starsze kobiety, użyczające pomieszczenia prostytutkom. Jeżeli właściciel lokalu, w którym mieszka prostytutka i uprawia tam swój zawód, pobiera komorne w wysokości „normalnej”, nie odpowiada, rzecz jasna, za kuplerstwo. Nie jest także kuplerstwem odnajmowanie nawet za wygórowną opłatą mieszkania parom w celu odbywania przez nie stosunków seksualnych, jeżeli partnerka nie jest prostytutką. Nierzadko formą kuplerstwa jest pośrednictwo portiera w hotelu znane są fakty udostępniania dla celów prostytucji pomieszczenia służbowego (dyżurek).

Organizacja Kongresu część 2

Potrzebę innego podejścia do organizacji Kongresu dostrzega od lat wiele osób związanych z RI i samo jej kierownictwo. W tej sytuacji zebrani sekretarze narodowi w Lizbonie zwrócili się z prośbą o ocenę wszystkich dotychczasowych kongresów i konferencji regionalnych. Przedstawiony przeze mnie dokument „Introductory comments on Frequencies and quality of congress, regional and other meetings of Rehabilitation International” na kolejnym zebraniu sekretarzy narodowych w Londynie (1986), choć spotkał się z żywym zainteresowaniem zebranych przedstawicieli Europy, nie zwrócił większej uwagi kierownictwa RI. Ze zdumieniem przyjąłem w sierpniu tego roku list pani S. Hammerman proponujący mi uaktualnienie opracowania i ogłoszenie go w „Rehabilitation Review”.