1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

Medycyna

Obłęd – kontynuacja

Jeśli jest to jedyne, co mamy od siebie do dodania do toczącej się z przerwami rozmowy, nie silimy się nawet na „przepraszam”. Jeśli natomiast mamy do powiedzenia coś więcej, a do zjedzenia – sądząc po potrawach na stole – niestety mniej, to aby wyjść na swoje, tzn. zwrócić sobie koszty kwiatów lub prezentu, musimy jeść bardzo szybko, a to z kolei powoduje, że odbić się nam musi, i to niejeden nawet raz. Aby jednak do minimum pomniejszyć koszty własne odbijania się:

Funkcja represyjna norm seksualnych

Pozostałaby jeszcze funkcja represyjna norm seksualnych o aspektach porządkowych i wychowawczych, znamienna dla kultury tradycyjnej czy szeroko rozumiana w kulturze wiejskiej, gdzie „wszeteczeństwo”, „cudzołóstwo” łączyło się z odpowiedzialnością rodziców za {dzieci, męża za żonę i było obwarowane systemem denuncjacji i kontroli ze strony całej społeczności lokalnej. Obawa karzących sankcji, przy jednoczesnym rozbudowywaniu nagród (jak i nadziei gratyfikacji w życiu pozagrobowym) za postępowanie zgodne z normą, miała na celu wywoływanie takiego szacunku dla norm, że traktować je należało jako wartości (bez odwołania do tychże i bez rozumienia funkcjonowania normy). W ten sposób, obok sankcji jako środków, tworzył się system normatywny o działaniach sa- mopodtrzymujących. Nie mówiąc już o sankcjach i normatywnej treści ról społecznych, jako elementarzu norm. Stąd też trzy drogi kontaktu z wartościami: przez obrzęd-rytuał, przez role społeczne (instytucjonalizacja zachowań) i bezpośrednią orientację na wartość, na określonym poziomie rozwoju osoby.

Epizodyczna periodyka seksualna

Oprócz danych zebranych za pomocą wywiadu, o istnieniu periodycz- ności seksualnej w obrębie biorytmu dobowego świadczą wyniki badań poligraficznych (fallografia, klitorografia, kolpografia i inne), wykazują one, że najsilniejsza aktywność seksualna występuje pomiędzy godziną 4.30 a 5.00 nad ranem. Periodyczność seksualna występuje zarówno w czasie czuwania, jak też w czasie snu i trwa dokładnie 90 minut. Istnieją także pewne jej odchylenia, wynoszące od 80 do 100 i więcej minut. W ramach okresu 90 minutowego można zaobserwować fazy aktywności trwające od 10 do 50 minut, przedzielone fazami pasywności zajmującymi resztę czasu. Fazy aktywności przebiegają w sposób synchroniczny z fazami marzeń sennych (fazami REM, fazami snu paradoksalnego). W czasie czuwania fazy aktywności są nieco dłuższe niż w czasie snu i pojawiają się między godziną 7 a 8, 11 a 12 oraz 14 a 15. Aktywność popołudniowa nie została jeszcze dotąd zbadana w takim stopniu, aby móc wyciągnąć jakiekolwiek wnioski.

PSYCHOLOGICZNE PROBLEMY SEKSUOLOGII

Formalnie rzecz biorąc, psychologia czynności seksualnych człowieka należy do tego jej działu, który zajmuje się problemami motywacji, a także procesami emocjonalnymi. Jednakże czytelnik szukałby raczej bezowocnie śladów wpływu psychologii współczesnej na uformowany w środowisku klinicystów system wiedzy, zwany seksuologią. Podobnie jak bezowocnie by szukał wiedzy seksuologicznej uformowanej poza kliniką. Nie miejsce tu na zgłębianie przyczyn tego stanu rzeczy. Zbyt wiele jeszcze istotnych społecznie problemów pozostaje poza zakresem zainteresowań akademickiej psychologii, co ani psychologii, ani tym problemom nie wychodzi na korzyść. Czynności seksualne nie są tu wyjątkiem. Warto jednak wskazać na kilka nieporozumień utrudniających zmianę takiej sytuacji. Panuje pogląd, że seks jest to dziedzina,

Choroby weneryczne część 2

Przed wystąpieniem porodu, ro- ' pień należy otworzyć i dążyć do całkowitego jego wyleczenia. Zakażenia rze- żączkowe w połogu oprócz leżenia w łóżku około 2—3 tygodni, stosowania lodu na brzuch, łatwo leczą się przetworami sulfonamidowymi, a obecnie domięśniowym stosowaniem penicyliny, w ilości do pół (^2) miliona jednostek. Leczenie penicyliną daje wyśmienite wyniki.

Kiła najczęściej zostaje wniesiona do małżeństwa Ryc. 204. Fot. Klykciny sromu w czasie ciąży. czas macica jednorożna (uteius unicomis), lub z do-łączonym do niej drugim r o-giem szczątkowym. We wszystkich powyżej opisa-nych typach wad rozwojo-wych macicy może rozwinąć się ciąża pojedyncza lub na-wet w obu macicach, czy też rogach. Poród może być jednak powikłany, gdyż mię- śniówfca w 'tych przypad-kach jest słabsza, bo powsta-je z jednego tylko przewodu Mullera, a więc wydajność jej skurczów jest mniejsza. Z tej samej przyczyny okres trzeci i poporodowy może być powikłany krwawieniem. Skośne ustawienie jednego górna częsc macicy tworząc dwa rogi (uteius bicornis) (ryc. 206), lub też tylko wewnątrz trzonu pozostaje przegroda, d z i e- ląca jego wnętrze na dwie jamy (uteius bilo- culciris) (ryc. 207). Przegroda w środku dna może być zaznaczona j afco wgłębienie i wówczas macica przyjmuj e kształt s i o – dłowatyf uteius aicuatus) (ryt. 208). Istnieją również wady rozwojowe polegające na tym, że jeden z przewodów Mullera nie rozwija się częściowo lub całkowicie. Powstaje wów

WYNICOWANIE MAGICY

Wynicowanie macicy jest bardzo rzadką postacią zmiany jej położenia, w której jedna część tego narządu wtłacza się w drugą lub w której cały narząd zostaje wywrócony wewnętrzną śluzówkową powierzchnią na zewnątrz. Wynicowanie macicy odpowiadałoby zatem – ze względu na podobny sposób powstawania – pewnym stanom patologicznym, które w odniesieniu do jelita cienkiego nazywamy „wgłobieniem“ (inmginatio), w odniesieniu zaś do kiszki grubej, a także pochwy, zupełnie niesłusznie „wypadaniem“ (prolapsus).

Wypadanie pochwy

Zwykle wypada przednia ściana pochwy. Tylna jej ściana pojawia się przed szparą sromową, kiedy dochodzi już do wypadania części pochwowej macicy. Najczęściej zatem wypadnięcie pochwy poprzedza wypadnięcie macicy, jakkolwiek obie te zmiany położenia części rodnych nie pozostają ze sobą w związku przyczynowym. Mają one jednak wspólną etiologię i obie są następstwem uprzedniego tyłozgięcia macicy. Inną postać wypadania pochwy spotykamy, jak już wspomniano, u osób, u których nastąpiło częściowe (niezupełne) pęknięcie krocza.

W przypadkach tych, wobec braku części międzykrocza, dolny odcinek tylnej ściany pochwy, który w warunkach prawidłowych opiera się na kroczu, uwypukla się w szparze sromowej, a nawet sterczy z niej na zewnątrz.

Zbadanie drobnowidowe nasienia

Zbadanie drobnowidowe nasienia i stwierdzenie w nim ruchliwych, żywotnych plemników jest rzeczą technicznie łatwą do przeprowadzenia, a przed wykonaniem zabiegu bezwzględnie konieczną. Brak plemników lub obecność w nasieniu plemników martwych, pozbawionych ruchu, świadczy o jego bez wartościowości. Mała liczba plemników i mała ich ruchliwość sprawiają, że rokowanie co do pomyślnego wyniku sztucznego zapłodnienia przedstawia się niepewnie. W przypadkach wątpliwych można czasem uzyskać plemniki żywotne przez nakłucie przyjądrza lub przewodu nasiennego, ale użycie takiego nasienia do sztucznego zapłodnienia ma małe widoki powodzenia ze względu na częsty wynik ujemny nakłucia i skąpą ilość aspirowanego materiału, który pozbawiony jest nadto domieszki wydzieliny gruczołu krokowego.

Trzeba mieć zawsze na uwadze, że sztuczne zapłodnienie umożliwia tylko ominięcie przeszkód w przedostawaniu się plemników z jąder poza ujście wewnętrzne kanału „szyjki macicy.

Rodzaje mięśniaków

Niekiedy, oprócz zwykłego utkania mięsakowatego, znajdujemy w guzie tkanki zróżnicowane, a więc mięśnie prążkowane lub chrząstki. Guzy o podobnej, złożonej budowie określa się również nazwą – chondrorhabdomy os arc oma.

– 2. Mięsaki rozlane śluzówki macicy. Mięsaki rozlane śluzówki macicy przypominają na ogól zmięsakowacenie ściany mięsnej macicy, odznaczają się jednak większą kruchością. Dlatego też oderwane części utkania nowotworowego wydalane są często przez szyjkę macicy na zewnątrz albo leżą swobodnie w jamie narządu. Nowotwór rozwija się zwykle początkowo w pobliżu dna macicy, ale zajmuje wkrótce śluzówkę całego trzonu. Rzadko kiedy przechodzi poza ujście wewnętrzne kanału szyjki. Utworzony jest z komórek okrągłych.

Proces mentalizacji – rozwinięcie

Z obserwacji klinicznych wynika, że osoby charakteryzujące się negatywnymi postawami emocjonalnymi wobec seksualizmu mają równocześnie słabiej rozwiniętą mentalizację potrzeby seksualnej. Lękowy lub niechętny stosunek do życia erotycznego sprzyja uruchomieniu psychologicznych mechanizmów obronnych, wśród których najczęściej pojawia się mechanizm wyparcia, przybierający niekiedy postać tzw. obrony spostrzeżeniowej (Sears, 1944). Wyparcie jest mechanizmem psychologicznym, polegającym na niekontrolowanym racjonalnie usuwaniu ze świadomości tych wszystkich zjawisk psychicznych, które wywołują lęk lub inne nieprzyjemne emocje. Jest to, inaczej mówiąc, pozorne zapominanie wydarzeń, faktów, własnych myśli, które powiązane są z nieprzyjemnymi odczuciami. Wyparcie, podobnie jak i inne psychologiczne mechanizmy obronne, spełnia w zasadzie rolę pozytywną, ponieważ broni człowieka przed przewlekłymi i wyczerpującymi stanami napięć psychicznych. Pozytywna rola wyparcia uwidacznia się np. w stopniowym zapominaniu okoliczności związanych ze śmiercią bliskiej osoby lub zapominaniu niektórych niepowodzeń życiowych. Dla sprawnego funkcjonowania człowieka niezbędne jest jednak występowanie wszelkich mechanizmów obronnych we właściwych proporcjach. Wyparcie może przeszkodzić w normalnym funkcjonowaniu zarówno wówczas, jeśli będzie zbyt słabo rozwinięte (przewlekłe utrzymywanie się napięcia psychicznego, niemożność powrotu do normalnego funkcjonowania po przykrych wydarzeniach), jak i wówczas, gdy będzie mechanizmem nadmiernie rozwiniętym, utrudniającym rozwijanie samo- poznania i samokontroli.