1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
 
 

Medycyna

Działanie doustnych środków antykoncepcyjnych – kontynuacja

Metoda pierwsza może być modyfikowana. Niektórzy stosują podawanie leku nie 5-25, ale 10-25 dnia cyklu, uzyskując ten sam efekt anty- gonadotropowy zarówno dla folitropiny, jak i lutropiny.

POLEKOWE STANY ODWODNIENIA

Polekowe zaburzenia gospodarki wodno-eiektrolitowej są najczęściej wynikiem: a) utraty płynów ustrojowych wskutek wymiotów lub biegunek, b) nadmiernego wchłaniania elektrolitów z przewodu pokarmowego, c) nadmiernej podaży wody i elektrolitów doustnie lub pozajelito- wo, d) ingerencji leków w nerkową regulację gospodarki wodno-elektro- litowej zależną od aldosteronu lub wazopresyny. Najczęstszą przyczyną zaburzeń gospodarki wodnej, sodowej, potasowej, wapniowej i magnezowej są powszechnie stosowane leki sodopędne oraz glikokortykosteroidy.

Ciąża śródścienna

W części cieśniowej trąbki mało jest miejsca, droga do ujścia brzusznego znacznie dalsza, a przesunięcie się zniszczonego przez skrzepy jaja w kierunku jamy macicy jest uniemożliwione przez silną mięśniówkę tego narządu i bagnetowaty przebieg jajowodu. Nie ma zatem warunków ani do tworzenia się skrzepłej masy krwi w zniszczonym jaju, ani do jego wypchnięcia w kierunku ujścia brzusznego. Tymczasem kosmki trofoblastu nadżerają coraz bardziej ścianę zewnętrzną jajowodu i wreszcie albo dochodzi do zupelnegojej przeżarcia i wydalenia jaja do jamy otrzewnej przez przedziurawioną ścianę trąbki, albo do pęknięcia jej w miejscu mniejszego oporu pod wpływem nieraz niewielkiego wysiłku.

W ciąży śródściennej (graviditas interstitialis) tym bardziej nie ma warunków do powstania poronienia brzusznego.

Przerzuty raka sromu

W miarę rozwoju raka sromu objęte zostają sprawą chorobową powierzchowne i głębiej leżące (przy żyle udowej) węzły pachwinowe. Później schorzenie zajmuje węzły chłonne biodrowe, lędźwiowe, podbrzuszne i zasłonowe szybkość zajęcia ich przez zmiany nowotworowe nie zależy bynajmniej od wielkości pierwotnego guza.

Nie zawsze obrzęk węzłów chłonnych dowodzi ich zwyrodnienia nowotworowego. Niekiedy bowiem ulegają one zmianom wskutek zapalenia wywołanego przez zakażenie i rozpad pierwotnego guza.

POLEKOWA KWASICA ODDECHOWA

Etiologia [3, 4, 8, 10, 11, 13, 16, 21, 22, 24 – 26], Polekowe kwasice oddechowe mają charakter ostry. U ich podstawy leżą najczęściej 2 mechanizmy a) depresja ośrodka oddechowego przez takie leki, jak morfina, kodeina, petydyna, fentanyl, pochodne kwasu barbiturowego, wziewne środki znieczulające ogólnie oraz b) porażenie czynności mięśni oddechowych przez leki zwiotczające (kuraryzujące) lub zwiększające napięcie mięśni (np. dehydrobenzeperydol, lek używany w neuroleptoanalgezji, pobudza układ pozapiramidowy, wywołując tzw. sztywność oddechową).

PODTLENEK AZOTU

Cyklopropan jest typowym wziewnym środkiem znieczulającym ogólnie działającym niepożądanie i wywołującym zaburzenia rytmu serca. Już w płytkim znieczuleniu ogólnym dochodzi do „wędrowania rozrusznika”. Pojawiają się skurcze dodatkowe pochodzenia przedsionkowego i komorowego lub w postaci rytmu bliźniaczego: są one szczególnie wyraźne po zastosowaniu amin katecholowych. Często występuje rytm węzłowy. Objawy te nasilają się w miarę pogłębiania znieczulenia nawet wówczas, gdy utrzymana jest właściwa wymiana gazowa w płucach. Ciśnienie krwi ulega początkowo nieznacznemu podwyższeniu i równocześnie zwiększa się przepływ krwi w mięśniach i skórze, następnie skutkiem pobudzenia nerwu błędnego występuje rzadkoskurcz, zmniejszenie objętości wyrzutowej serca i ciśnienia tętniczego krwi [1, 7],

STOSOWANIE LABETALOLU

Wlewy dożylne labetalolu w dawce 30 – 400 mg stosowano w ostry zawale mięśnia sercowego, w którym ciśnienie krwi osiągało wartość wyższe niż 21,3/14,7 Pa (160/110 mm Hg) [672], Stwierdzono wówczas spa dek ciśnienia krwi, zwolnienie czynności serca, zmniejszenie wskaźnik sercowego oraz spadek ciśnienia w tętnicy płucnej.

TERAPIA OGÓLNA UFŁAWÓW

Leczenie w tych przypadkach polega przede wszystkim na tzw. kąpielach lapisowych Mengego. Wykonuje się je we wziernikach łyżkowych po odsłonięciu części pochwowej za pomocą wytarcia pochwy wacikiem nasyconym 2-3% roztworem azotanu srebra. Płyn powinien pozostawać w pochwie około 5 minut, po czym ściany jej należy wytrzeć na sucho i kąpiel powtórzyć. W celu oczyszczenia pochwy, głównie ze śluzu, który spływa z szyjki macicy, wskazane jest uprzednie jej przepłukanie roztworem dwuwęglanu sodu (3-5%).

UNIECZYNNIANIE – ROZWINIĘCIE

MAO katalizuje oksydatywną dezaminację amin katecholowych i ich 3-metoksypochodnycli, a także innych monoamin (serotoniny, tyraminy, tryptaminy) do odpowiednich aldehydów. Te ostatnie są utleniane w tkankach do odpowiednich kwasów lub redukowane do alkoholi. I tak np. z noradrenaliny pod wpływem MAO, a następnie dehydrogenazy lub re- duktazy, powstaje kwas 3,4-dihydroksymigdałowy lub 3,4-dihydroksyfe- nyloglikol, a z normetadrenaliny kwas 3-metoksy-4-hydroksymigdałowy, powszechnie, lecz niesłusznie, zwany kwasem wanilinomigdalowym (VMA), lub 4-hydroksy-3-metoksyfenyloglikol (ryc. 3).

MIESIĄCZKA

Stwierdzenie, że istotą miesiączki nie jest powtarzające się okresowo krwawienie z narządów rodnych, ale że objaw ten stanowi tylko zakończenie różnych zjawisk czynnościowych, zachodzących poza macicą, głównie w jajnikach i w przednim piacie przysadki mózgowej, zadecydowało o zaliczeniu miesiączki do tych urządzeń przyrody, których zadaniem jest utworzenie jak najlepszych warunków dla rozrodu, a tym samym i dla utrzymania gatunku. Z tych względów wydaje się słuszne zastąpienie przestarzałej nazwy „miesiączki“ i poprzedzających ją zjawisk fizjologicznych terminem „cyklu miesięcznego“ na określenie periodycznych zmian, których czas trwania wynosi zwykle 28 dni i których ostatnim etapem jest krwawienie z macicy.