Kuplerstwo
– 1. Kuplerstwo kodeks określa jako „ułatwianie cudzego nierządu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej” (karalne tak samo jak stręczy- cielstwo lub sutenerstwo). Kuplerstwo przybiera rozmaite formy: do- prowadzanie mężczyzn do prostytutek, wskazywanie im adresów, oferowanie lokalu, mieszkania dla uprawiania procederu itp. Kupler jest także pasożytem społecznym żerującym na prostytucji. Mieszkania kuplerów (meliny) stanowią nieraz potajemne domy schadzek. Nieraz sprawczyniami kuplerstwa są starsze kobiety, użyczające pomieszczenia prostytutkom. Jeżeli właściciel lokalu, w którym mieszka prostytutka i uprawia tam swój zawód, pobiera komorne w wysokości „normalnej”, nie odpowiada, rzecz jasna, za kuplerstwo. Nie jest także kuplerstwem odnajmowanie nawet za wygórowną opłatą mieszkania parom w celu odbywania przez nie stosunków seksualnych, jeżeli partnerka nie jest prostytutką. Nierzadko formą kuplerstwa jest pośrednictwo portiera w hotelu znane są fakty udostępniania dla celów prostytucji pomieszczenia służbowego (dyżurek).
– 2. Słowem – przez kuplerstwo rozumie się zarówno dostarczanie lokalu (melin, domu schadzek), jak i ułatwianie nawiązywania kontak- ków między prostytutką a jej klientami.
