CHOROBY PRZEŁYKU
Wrodzone zarośnięcie lub zwężenie przełyku (atresia vel stenosis oesophagi) jest wadą dość częstą. Bardzo często kojarzy się z wadą tchawicy, tworząc różne kombinacje. Odcinek głowowy przełyku może kończyć się ślepo (najczęściej), światło jego może łączyć się z tchawicą całkowicie lub tylko za pomocą przetoki, wykazując zwężenie w dalszym odcinku. Podobnie i dolny odcinek może kończyć się ślepo lub mieć połączenie z tchawicą (ryc. 52).
Objawy są bardzo charakterystyczne. Wkrótce po urodzeniu podczas pierwszej próby picia noworodek zaczyna krztusić się i kaszleć, a następnie zrzucać napoje przez usta i nos. Krztuszenie się prowadzi bardzo
O rozpoznaniu rozstrzyga badanie rentgenowskie. Jeżeli dolny odcinek przełyku kończy się ślepo i nie ma połączenia z tchawicą, wówczas w żołądku i jelitach widoczny jest brak powietrza. Badanie kontrastowe wykazuje albo zatrzymanie się kontrastu w górnej części przełyku (ryć. 52a), albo przedostawanie się jego do tchawicy. W przypadku podejrzewania wady przełyku nie wolno używać do badania kontrastowego siarczanu baru, lecz wyłącznie słabe roztwory lipiodolu i odessać je zaraz po badaniu.
Wczesne rozpoznanie wrodzonej niedrożności przełyku jest niezwykle ważne, ponieważ pozwala na uniknięcie groźnego powikłania w postaci zapalenia zachłystowego płuc, które znacznie pogarsza możliwość leczenia operacyjnego. Stąd w każdym podejrzanym przypadku należy niezwłocznie wykonać badanie rentgenowskie i natychmiast skierować noworodka do chirurga. Decyduje każda godzina.
