BOLESNE MIESIĄCZKOWANIE

Z innych czynników, które stanowiłyby przeszkodę mechaniczną dla odpływu krwi i które można by uważać za mające znaczenie w powstawaniu bólów miesiączkowych, nie można pominąć polipów trzonu macicy, mięśniaków dolnego odcinka trzonu oraz szyjki i pewnych wad rozwojowych, których przykładem jest szczątkowy róg macicy ! ma on światło i błonę śluzową o tyle rozwiniętą, żc mogą odbywać się w nim zmiany okresowe, ale jest on zupełnie lub w znacznej części odcięty od jamy macicy. Daremne skurcze takiego rogu szczątkowego są przez kobiety odczuwane jako silny ból.

Należy podkreślić, że przeszkoda mechaniczna nie jest jedynym czynnikiem wywołującym bolesne miesiączkowanie, dlatego też zrozumiałe jest stanowisko pewnych badaczy, którzy ostrzegają przed zbyt pochopnym zaliczaniem przypadków do kategorii dysmenorrhoea mechanica, wiadomo bowiem, że nieraz bardzo wielkie trudności w odpływie krwi miesięcznej z macicy są przezwyciężane bez szczególnych objawów podmiotowych.

Dla sprawy bolesnego miesiączkowania nie jest obojętny wygląd i rodzaj „wydzieliny miesiączkowej“. Wiadomo, że w skład tej wydzieliny wchodzi rozpadła błona śluzowa oraz pewna ilość krwi nie krzepnącej dzięki obecności w błonie śluzowej macicy, najprawdopodobniej trypsyny. Jeśli krew wydobywająca się z pękniętych drobnych naczyń błony śluzowej tworzy z powodu zbyt małej ilości trypsyny mniejsze lub większe skrzepy, wydalanie ich na zewnątrz wśród skurczów trzonu może być odczuwane jako ból. Zawartość macicy zwiększa się również objętościowo, jeśli śluzówka macicy oddziela się wprawdzie prawidłowo w części gąbczastej, ale nie ulega rozpadowi. Dochodzi wówczas do tzw. dysmenorrhoea membranácea, zwanej też – zupełnie zresztą niesłusznie – dysmenorrhoea exfoliativa. Występowanie bólów podczas płatowego oddzielania się błony śluzowej nie jest regułą, jak również nie jest regułą stałe występowanie dysmenorrhoea membranácea po każdym cyklu miesięcznym. Patogeneza tego cierpienia nie jest dotąd dostatecznie wyjaśniona.